Το μελι που συλλεγω εχει αμεση σχεση με το που κ ποτε αυτο συλλεγεται.
Το μελι που κανω σε παραγωγη εμπορευσιμη ειναι ενα φυσικο χαρμανι που κυρια πρωτη υλη ειναι η μελούρα (προέρχεται απο την αφίδα μετκαλφα) χαρακτηριζεται δασομελο, αναλογως την χρονια και την ημερομηνια του τρυγου σε ποσοστο 60-70% "εξου κ ο λογος που δεν κρυσταλλωνει' και το υπολοιπο ανθομελο φρυγανων{θυμαρι-θρουμπα(φροκαλι)-ριγανι}. Αυτο το δασανθομελο εχει φανταστικη επιγευση,εξαιρετικο αρωμα, ειναι σκουρο κ παχυρευστο. Ο τρυγος του γινεται αναλογος απο μεσα ιουλιου εως τελος αυγουστου. Ρωμαλαιο μελι για το οποιο περιφανευομαι.
Σε χρονιες που ο καιρος τα μελισσια κ εγω"διοτι απαιτουνται ειδικοι μελισσοκομικοι χειρισμοι" συμφωνησουμε τρυγιεται καθαρο ανθομελο. Tον ιουνη απο φασκομηλο κ φροκαλι, μελι πολυ γλυκο κ αρωματικο. επισης μερικες φορες ξεμελιζω πικρομελο τον δεκεμβρη απο κουμαρια, ιδιαιτερο μελι, γευση σαν πικρη αντιβιωση, ρευστο, κρυσταλλωνει μεσα σε 15-30 ημερες περιζητητο απο ανθρωπους με προβλημα ζαχαρου. Οι συγκεκριμενες ανθοφοριες δεν ειναι αξιοπιστες για παραγωγη κ οι μικρες αυτες ποσοτητες μαλλον για ανησυχους προοριζονται.
Με 2-3 μελισσοσμηνη συνεχιζω την αναζητηση περιοχων που να με καλυπτουν γευσιγνωστικα.
